„W kajdankach namiętności” Piotr Kołodziejczak

Wydawnictwo: Borgis

Data wydania: 2013

Liczba stron: 230

Po kryminały sięgam nieczęsto. Wolę te wzbogacone wątkiem romansowo-obyczajowym i właśnie taką książką jest utwór pana Kołodziejczaka. Pisarz sięga po swoje ulubione tematy – zdrady, kobiece niespełnienie, nuda w związku, kłamstwa i morderstwa.

Justyna to młoda kobieta z ustabilizowanym życiem uczuciowym. Ma męża i dorastającą córkę. Posiada również kochanka. Bohaterka obawia się, że jej romans może wyjść na jaw, jednak jak na osobę, która się boi, zachowuje się niezwykle lekkomyślnie. W tle oczywiście pojawiają się morderstwa… Co łączy morderstwa z Justyną? Czyżby kobieta była w niebezpieczeństwie? Dowiecie się tego, jeśli przeczytacie tę książkę.

Tematyka książki niezmiernie przypadła mi do gustu. Autor poza historią, która jest osią tej powieści, wplótł wspomnienia innych ludzi. Bardzo podobała mi się różnorodność przeżyć wszystkich postaci. Jeśli chodzi o wątek kryminalny to był całkiem zgrabny i bardzo dobrze współgra z warstwą obyczajową. Rozwiązanie zagadki nasunęło mi się na samym początku lektury, co niestety nie jest pozytywne.

„W kajdankach namiętności” – tytuł działa na wyobraźnie, prawda? Powieść jednak wyłamuje się z nurtu powieści erotycznych. Brak tej namiętności, brak porywu uczuć i nieodpartego erotyzmu. Myślę, że to tym mocniej podkreśla i uzasadnia zdradę Justyny, która szuka w/w emocji poza domowym ogniskiem.

Postaci przedstawione w książce były dobrze skonstruowane. Zachowują się zgodnie ze swoim rysem psychologicznym. To portrety ludzi, którym orgazm myli się z miłością. Gdy tylko orgazmy przestają być wystarczająco intensywne, „miłość” się kończy. Mówią, że to kolejna pomyłka, że to nie tego szukali, widząc winnego w każdym byle nie w sobie.

Największym plusem powieści jest poczucie humoru Piotra Kołodziejczaka. Jest dosadne, a niekiedy nawet zahacza o purnonsens. Doceniam to.

Polecam tę powieść młodym kobietom ku przestrodze.

6+/10

Za możliwość przeczytania dziękuję: