środa, 4 września 2013

„Nie rób mi tego” Piotr Kołodziejczak



Pan Kołodziejczak często gości na moim blogu. Ostatnio umożliwiłam kilku osobom, przeczytanie „Kobiety – niespodzianki” jego autorstwa. Jednak w tym momencie chciałabym pochylić się nad inną powieścią tego pisarza, a mianowicie „Nie rób mi tego”. Jestem z niej zadowolona, gdyż to pierwszy utwór w którym widać rozwój warsztatu u Pana Piotra Kołodziejczaka.

Agata to młoda dziewczyna, która uległa wypadkowi. Przez to musiała zmienić całe swoje życie. Poznajemy ją, gdy mieszka z babcią i próbuje budować związek z Krzysztofem mimo traumatycznych wspomnień. Dziewczyna chcę jednak wrócić do dawnych miejsc i zmierzyć się z przeszłością. Nieustannie coś lub ktoś jej to utrudnia. Dlaczego?

Powiem tak, dawno zakończenie książki mnie tak nie zszokowało. Fabuła powieści została przemyślana od a do z. Od strony tytułowej aż po ostatnie zdanie. Wszystkie wydarzenia zespalają się w misterną układankę, której sens rozumiem dopiero po przeczytaniu końcowego rozdziału. To było fantastyczne.

„Nie rób mi tego”, tradycyjnie w przypadku powieści Piotra Kołodziejczaka, jest skondensowana na niewielu stronach. Dlatego też postacie są ledwie zarysowane. Właściwie tylko główna bohaterka ma pogłębioną psychologię.

Styl tego pisarza niestety wciąż mi się nie podoba i już nigdy mi się chyba nie spodoba. Drażni mnie ta nienaturalna maniera, liczne zdrobnienia, kolokwializmy i tłumaczenie czytelnikowi rzeczy, które są oczywiste. 6/10

17 komentarzy:

  1. Nie czytałam jeszcze żadnej książki tego autora i prędko się to nie zmieni.

    OdpowiedzUsuń
  2. Książkę mam, leży na półce, ale jeszcze nie miałam okazji jej czytać.

    OdpowiedzUsuń
  3. Jakoś nie ciągnie mnie do książek tego autora.

    OdpowiedzUsuń
  4. Tyle osób zachwyca się twórczością tego pana, a ja nawet nie znam jest dzieła. Aż mi wstyd. Niemniej jednak 'Nie rób mi tego' wydaję się być warte uwagi (:

    OdpowiedzUsuń
  5. To ja się nawet nie będę zabierać, bo od razu widzę, że nie jest to lektura dla mnie.

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie czytałam jeszcze, ale gwałtownie poznaję polskich pisarzy, wierzę, że też trafię:)

    OdpowiedzUsuń
  7. A mnie styl autora odpowiada. Jestem zadowolona z jego książek

    OdpowiedzUsuń
  8. Styl mnie bardzo odstrasza :/ Sama nie wiem... Niby objętość mała, ale jednak coś mi w tym przeszkadza.

    OdpowiedzUsuń
  9. A ja bardzo polecam tę książkę, za fajny pomysł, bezpretensjonalność i ciekawy język. lubię dobre obyczajówki i nie zawiodłam się na tej książce. Z resztą przekonajcie się same. Zajrzyjcie do innych powieści Kołodziejczaka. Julka z Białobrzegów.

    OdpowiedzUsuń
  10. Polecam tę książkę. Przeczytałam w 2 wieczory. Jest super! Marta

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie czytałam jeszcze żadnej książki tego autora. Podejrzewam, że jego styl mógłby i mi nie przypaść do gustu...

    OdpowiedzUsuń
  12. Jesteś kolejną osobą, której książki tego autora się nie podobają. Dla mnie to dobra wskazówka, bo jak dotąd polska literatura raczej mnie rozczarowywała. Dlatego też tego pana zamierzam unikać.

    OdpowiedzUsuń
  13. No cóż, ja nie czuję się przekonana do tej książki, także tym razem mówię stanowcze nie.

    OdpowiedzUsuń
  14. No nie wiem. Jakoś nie jestem do niej przekonana. Być może się to zmieni i sięgnę po tę lekturę, ale na razie nie teraz :) Pozdrawiam, Livresland :*

    OdpowiedzUsuń
  15. Fajna książka. Bez pretensji do świata i współczesnej literatury. ja chętnie ją przeczytałam. 2 wieczory. przygoda czytelnicza, którą polecam. Marta, kochamczytac@interia.pl

    OdpowiedzUsuń
  16. Tej drugiej nie czytałam.Czytałam ostatnio "Puść mnie" I po trzeciej książce a raczej książeczce stwierdzam, że niestety nie przekonam się do Pana Kołodziejczaka, styl jego pisarstwa mi się bardzo nie podoba i niestety to już się nie zmieni.

    OdpowiedzUsuń

Bardzo dziękuję za każdy komentarz! Jestem ogromnie wdzięczna w uczestniczeniu w życiu mojego bloga.
Komentarze anonimowe będą kasowane (proszę o przedstawianie się).