"Broniewski - w potrzasku uczuć" Dariusz Pachocki

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 9 października 2013

Liczba stron: 244

 

Kochanki zazwyczaj są pogardzane przez cnotliwe matrony. Wszak porządna kobieta nie powinna odbierać ojca dzieciom. Gdy dodamy jednocześnie, że kochanka jest dużo młodsza od mężczyzny to mamy typowy związek, w którym starszy gentelmen leczy kompleksy uczuciem naiwnej dziewczyny. Możliwe, że to spojrzenie zmieniłoby się, gdyby przeczytali książkę „Broniewski – w potrzasku uczuć”. Jak pięknie potrafią się kochać ludzie rozdzieleni stanami cywilnymi, wiekiem, pozycją. Jak słodko i czule potrafią do siebie mówić, jak cudownie tęsknić. I choć oboje wiedzą, że to nigdy nie skończy się typowym szczęśliwym zakończeniem, czyli ślubnym kobiercem, to jednak jest w tym ogromny urok chwilowości, to coś, co sprawia, że czujemy, że jesteśmy tu razem, kochamy się i pragniemy. Czy więcej się liczy?

„Broniewski – w potrzasku uczuć” to historia romansu Ireny Helman i Władysława Broniewskiego, przedstawione przy pomocy listów tych dwojga opatrzonych komentarzem autora  - Dariusza Pachockiego. Jest on pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie im.: Jana Pawła II. Opracowywał wiele pisarzy i poetów, a za publikacje o Leśmianie zdobył wyróżnienie w kategorii „edytorstwo”. Jednakże ja wolałabym skupić się na listach.

Mają one niezwykle miłosny charakter. Opowiadają sobie o swoich dniach, o tym co je interesuje. Co ich bawi, a co mierzi. Przeplatają to prawdziwą poezją. Styl tekstu jest najpiękniejszy na świecie! Poetyka subtelnie przeplata się z codziennością tworząc urzekającą formę. Listy te wręcz pulsują od uczuć i emocji. Są pełne ekstatycznych przeżyć i prawdziwego uczucia. Czy miłości? Nieistotne.  Nie chcę cytować fragmentów. To jest tekst zbyt zachwycający, by przytaczać urywki, rozbudzając jedynie apetyt. Warto tę książkę przeczytać, wszak cała jest wielkim cytatem, ukazującą rozszalałe uczucie poety do młodej kobiety.

Co do komentarza Dariusza Pachockiego, to jest on rzetelny, a jednocześnie interesujący i wyjaśniający wiele kwestii. Autor publikacji to wspaniały badacz, który sięga pod warstwę oczywistości i doszukuje się najgłębiej ukrytych prawd.

Te listy to wspaniały fragment biografii artysty dotyczący nie tylko burzliwych dziejów romansu, ale też zawiera w sobie kawałek historii. Broniewski tłumaczy się z wielu wątpliwych czynów w swoim życiu.

Tekst wzbogacony został licznymi zdjęciami rodziny Broniewskich, przedmiotów osobistych, fotografii listów, które pięknie uzupełniają tekst. Do tego twarda i estetyczna okładka czyni z tej książki prawdziwe cacko. Najbardziej bawiło mnie, gdy Broniewski zwracał Irenie uwagę z powodu błędów językowych, a sam popełniał je na potęgę.

Ta opinia będzie krótka z uwagi na to,  że aż mi wstyd pisać cokolwiek własnym marnym stylem, gdy przeczytałam coś tak wybitnego jak ich listy.

Rewelacja! 8/10