"Ósemka wygrywa" Janet Evanovich

Tłumaczenie: Repeczko Dominika

Tytuł oryginału: Hard Eight

Seria/cykl wydawniczy: Stephanie Plum

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Data wydania: 16 lipca 2013

Liczba stron: 416

Śliweczka znów nie zawodzi. Jest tak samo jak zawsze – lekko, przyjemnie, niesamowicie śmiesznie i totalnie absurdalnie. Opowieści o przygodach niewprawnej łowczyni nagród powinni przepisywać na receptę, jako lek na chandrę. Nie czuć, by siedemdziesięcioletnia pisarka, czuła zmęczenie materiałem, a wręcz przeciwnie! Janet Evanovich dopiero się rozkręca i nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa.

W „Ósemce wygrywa” Stephanie zostaje poproszona o odnalezienie córki Mabel Markowitz. Dziewczyna prawdopodobnie wywiozła swoje dziecko, by uciec przed znęcającym się nad nią mężem. Problem w tym, że jej Mabel poręczyła za nią swoim domem. Teraz nachodzą ją firmy poręczycielskie, które chcą jej odebrać miejsce zamieszkania. Stephanie musi pomóc sąsiadce, żeby kobieta nie wylądowała na ulicy. Przez to wplątuje się w pogmatwane porachunki między dziwnymi ludźmi, zacznie śledzić ją morderczy królik, wraz z agresywnym prezydentem USA, przyczepi się do niej mężczyzna łaknący uwagi, niczym domowy pupil , a także zaatakują ją groźne kaczki i wiele, wiele więcej. Czyli dzień jak co dzień dla Stephanie Plum.  Ach no i kolejne samochody Komandosa znikają w ogniu…

Gdy główna bohaterka tej serii próbuje pomóc, to sprawia, że rzeczy stają się o milion razy gorsze. Czego się nie dotknie to powoduje totalną katastrofę. Jeśli coś może pójść źle, to tej kobiecie pójdzie na pewno. Jest to dziewczyna zupełnie zakręcona i kompletnie niereformowalna. I to mój apel do pani Evanovich – niechaj Stephanie się nie zmienia! Jest idealnie nieidealna taka, jaka jest. Jeśli dziewczyna dojrzeje i zacznie wyciągać wnioski ze swoich błędów to zatraci cały swój komediowy charakter. A dla tej postaci to byłaby rychła śmierć. W momencie, gdy straci swój absurd, a wydarzenia z jej życia nabiorą realności, ton powieści się zmieni i zatraci niepowtarzalny charakter.

Wydarzenia zawarte w powieści są całkiem nierzeczywiste i przejaskrawione do maksimum, dzięki czemu świetnie się bawiłam. Śmiałam się bez opamiętania przy tych irracjonalnych (kaczy atak!) wypadkach. Akcja jest niesamowicie wartka, nie ustaje nawet na chwilę, dlatego nie mogłam odłożyć powieści nim nie przerzuciłam ostatniej strony. Lektura książki pochłonęła mnie całkowicie i nie mogłam się oderwać. Z pewnością zawdzięczać mogę to stylowi pisarki. Jest lekki, płynny i niesamowicie zabawny. Przez cały czas Evanovich utrzymuję tę komediową atmosferę. Żarty piętrzą się w każdym rozdziale i choć nie wszystkie są dobre, to jednak uśmiałam się przy nich jak norka.

„Ósemka wygrywa” utrzymuje poziom poprzednich części cyklu. Zagadka kryminalna jest niebywale wciągająca, a poczucie humoru, z jakim napisana jest ta książka, odpręża lepiej od Prozacu.